Wydolność fizyczna jest wskaźnikiem, który pozwala na określenie stanu naszej kondycji, która definiowana jest jako zdolność adaptacyjna organizmu podczas wykonywanej jednostki treningowej. Najważniejszym aspektem jest przyjęta intensywność oraz czas jej utrzymania. Im dłużej jesteśmy w stanie wykonywać wysiłek w danej intensywności, bez istotnych zaburzeń homeostazy organizmu, oraz bez przerwania wysiłku, tym nasza wydolność fizyczna jest lepsza. Zatem, jak wygląda przystosowanie organizmu do wysiłku fizycznego oraz jak szybko można poprawić kondycję dzięki regularnym treningom EMS ?
PRZYGOTOWANIE ORGANIZMU DO WYSIŁKU
FIZYCZNEGO
Podjęcie aktywności fizycznej jest skoordynowanym procesem wszystkich układów organizmu, mającym swój początek w korze ruchowej mózgowej. Pod wpływem sygnału nerwowego w przestrzeni molekularnej dochodzi do skurczu mięśnia, do którego niezbędny jest odpowiedni nakład energii. Pobudzony zostaje układ metaboliczny, którego celem jest dostarczenie odpowiedniej ilości energii do pracujących mięśni, oraz prawidłowe zabezpieczenie pozostałych organów.
Proces dostarczanie substratów energetycznych jednostkom motorycznym odbywa się przy udziale układu krążenia, układu oddechowego, hormonalnego, wątroby, tkanki tłuszczowej, sensorów obwodowych i wielu innych. Charakterystyczne reakcje chemiczne, które zachodzą na skutek wysyłanych sygnałów nerwowych, są elementem adaptacji metabolicznych organizmu na wykonywany wysiłek. Aby uzyskać poprawę swoich możliwości treningowych np. podczas treningu EMS z jednej strony należy skupić się na zwiększeniu dostępności tlenu do pracujących mięśni, a z drugiej poprawić efektywność procesów produkcji tej energii w mięśniach, czyli metabolizm energetyczny.
Zmiany fizjologiczne w układzie krążenia
Każda, regularnie praktykowana aktywność fizyczna zwiększa zdolność organizmu do pobierania tlenu i zmienia się to pod wpływem jej dynamiczności i intensywności. Parametrem, który określa cały mechanizm jest VO2max – maksymalny pobór tlenu, który przyczynia się zwiększeniu objętości minutowej serca. Efektem tzw. przerostu ekscentrycznego jest powiększenie oraz zmiana grubości mięśnia lewej komory, która jest kluczowa dla wzrostu objętości minutowej serca Q.
Całym procesem, zachodzących zmian kieruje autonomiczny układ nerwowy, który wyraża się poprzez zwiększenie napięcia nerwu błędnego. Podczas intensywnej jednostki treningowej np. EMS odczuwamy to poprzez relaksację ścian naczyń tętniczych oraz obniżenie ciśnienia tętniczego. Ponadto dochodzi do wolniejszego przyrastania częstości
skurczów serca – HR, względem intensywności wysiłku. Skutkiem cyklicznych treningów EMS jest zatem dynamiczny wzrost VO2max, który jest wyrazem naszej kondycji fizycznej.
WPŁYW CZYNNIKÓW GENETYCZNYCH I ŚRODOWISKOWYCH NA WYDOLNOŚĆ FIZYCZNĄ
Wydolność fizyczna uzależniona jest od wielu markerów, które bezpośrednio definiują naszą kondycję organizmu. Czynniki motoryczne, jak siła, szybkość, wytrzymałość uzależnione są od podejmowanych przez nas wyborów żywieniowych, suplementacji oraz od przyjętej strategii treningowej. Ponadto, istotnymi elementami są również czynniki środowiskowe oraz predyspozycje genetyczne:
- ● budowa ciała
- ● termoregulacja
- ● gospodarka wodno-elektrolitowa
- ● przemiany energetyczne organizmu
- ● czynniki psychologiczne
- ● poziom koordynacji nerwowo-mięśniowejJedną z hipotez, jest kwestia występowania wśród wybitnych sportowców w genotypie kluczowych alleli, które predysponują ich do osiągania najlepszych wyników sportowych.
Utrzymywanie wysokiej intensywności podczas treningu EMS, co niewątpliwie jest jedną z głównych zalet tej krótkiej i niekonwencjonalnej aktywności, w perspektywie czasu pozwala na zwiększenie wydolności fizycznej. Nie zwlekaj i przekonaj się sam, zapisując się tutaj na trening wprowadzający !